Διαλογοι και Ατακες...........

ΛΟΥΚΑΣ-μωρο μου ειμαι μπλεγμενος μαζι σου απο εκεινη την μερα πυ μου χωσες κλοτσια στο καλαμι. ΝΟΡΑ- ναι αλλα μετα σου χαμογελασα!! ΛΟΥΚΑΣ- αυτο το χαμογελο με τα σιδερακια στα δοντια με σκλάβωσε για παντα.

-------------------

νορα: - Μ'αγαπας πολυ;
λουκας - σκασε
νορα: - εγω παρα πολυ!

-------------------------


Ν-Για σενα..δε θα ευχηθεις για σενα?
Λ-Αυτο που θελω εγω δε θα γινει ποτε...

-------------------------

Λουκας:Μιση ζωη θα ζησουμε Νορα μου.

------------------------------------

Λουκας:Και ομως ηταν το πρωτο μας φιλι.

------------------------------------------


Λ: Δεν έχω άλλες αντοχές...
Ν: Κι εγώ κάπως έτσι νιώθω μερικές φορές. Αλλά εμείς είμαστε μαζί. Είμαστε οι δυο μας. Κι εμείς αντέχουμε.
Λ: Αντέχουμε;
Ν: Σίγουρα. Όπως με στήριξες τότε, θα σε στηρίξω κι εγώ. Τ'ακούς; Κι αν θες έναν ώμο να κλάψεις, ορίστε, έλα, έλα!
Λ: Οι άντρες δεν κλαίνε.
Ν: Εντάξει, θα γυρίσω απ'την άλλη να μη βλέπω.
Λ: Έλα, σαχλή!
Ν: Έλα! ... Σ'αγαπάω ρε βλάκα...Εσύ είσαι ο βράχος μου...ο άνθρωπός μας...πάντα εσύ μας στήριζες...
Λ: Και ρώτησε ποτέ κανείς "αντέχεις ρε Λουκά;"
Ν: Γιατί ξέρουμε ότι αντέχεις.
Λ: Και ξέρετε επίσης ότι είμαι και...κρυφομαζόχα...το ξέρεις ότι δεν μπορώ να κοιμηθώ πια; Ακόμα κι όταν μ'αφήνετε δεν κλείνουν τα μάτια μου. Βλέπω συνέχεια τη Δάφνη και τη Μαρίλια...τί θα κάνουμε αν το μάθει η Μαρίλια;
Ν: Χτύπα ξύλο...
Λ: Δεν μπορώ να ξαναζήσω τα ίδια πράγματα με τότε... Η συνείδησή μου δεν αντέχει άλλο Φώτη...
Ν: Δε θα ξαναγίνουν τα ίδια, ακούς; Δε θα μάθει τίποτα η Μαρίλια, τίποτα δε θα αλλάξει.
Λ: Κι απ'την άλλη δεν μπορούμε να λύσουμε ούτε τα δικά μας προβλήματα.
Ν: Εδώ που τα λέμε δεν είναι και λίγα.
Λ: Από που να αντλήσω δύναμη;
Ν: Εγώ πάντως παίρνω δύναμη από σένα.
Λ: Σώθηκες...
Ν: Γιατί ρε; Ξέρεις πόσο δυνατή νοιώθω όταν είμαι δίπλα σου; Πάρα πολύ δυνατή! Θα το παλέψουμε Λουκάκο. Θα το παλέψουμε καρδιά μου...

------------------------------------------------

...
Λ: Εσύ είσαι η δύναμή μου...κοκκινόμαλλο τερατάκι

AXXX TI TΕΛΕΙΟ

Λ: Εσύ είσαι η δύναμή μου...κοκκινόμαλλο τερατάκι

A ρε Λουκά...
Έχει πλάκα και ταυτόχρονα είναι τόσο γλυκιά αυτή η ατάκα....

αχ...τι τελειος διαλογος...ποσες φορες εχω κλαψει με αυτους τους δυο....ειναι απιστευτοι....

-Ξερεις γιατι οι αντρες ειστε η ζωντανη αποδειξη οτι ισχυει η μετεμψυχωση? Γιατι τοση βλακεια ειναι αδυνατο να αναπτυχθει σε μια μονο ζωη!Καλα τι λεω αποψε!
-Βρε καλως το πανεξυπνο το θηλυκο που επαιζε με 2 αρρενες του Τσεχωφ!
-Του Σαιξπηρ ητανε.
-Του κλασσικου ρεπερτοριου παντως
-Στο κατω κατω εμενα ο Στελιος ηθελε να με εκδηκηθει, εσενα αυτη?
(Επεισοδιο 205)